Τη σεβντάς ι-μ’ ο γιατρόν

Κρατώ έναν μυστικόν,
έχ’ α’ άμον γιατρικόν
Εσέναν θα λέγ’ ατο,
σαεύω είσαι τ’ εμόν
Θα λεώ απέσ’ ι-μ’ ντ’ έχω
και το ψ̌όπο μ’ να λαφρών’

Έναν έν’ το γιατρικόν,
τη σεβντάς ι-μ’ ο γιατρόν

Αγαπώ είναν κουτσ̌ήν
και τυραννίζω την ψ̌η μ’
Να λέ’ ατεν ’κ’ επορώ
πως ατέναν αγαπώ
και τη σεβντάν το τρανόν
μόνον ατέ θα λαρών’

Ατέ έν’ το γιατρικόν,
τη σεβντάς ι-μ’ ο γιατρόν

Την καρδι͜ά μ’ εσέν χρωστώ,
να κρύφτ’ άλλο ’κ’ επορώ
Αν θέλτς τη καρδι͜ά μ’ κρατείς
και τ’ εσόν εμένα δί’ς
Τα δύο να ’ίν’νταν έναν
ους το τέλος τη ζωής

Είσαι, ψ̌η μ’, το γιατρικόν,
τη σεβντάς ι-μ’ ο γιατρόν