| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Έπαρ’ το καλαθόπο σου, ας πάμε σα χαμούφτας Εγώ -ν- ας λύνω το σπαρέλ’ σ’ κι εσύ πέει «Νέπρε ντ’ ευτάς;» Για δώστε με -ν- έναν μαχ̌αίρ’, ας έν’ κι ακονεμένον Θα κρούγω ατο σο καρδόπο μ’ το παραπονεμένον Άμον ήλιος ολόλαμπρος π’ εβγαίν’ ας σο ραχ̌ίν-ι Αέτσ’ εβγαίν’ς κι ας σ’ οσπίτι σ’ και καί͜εις τ’ εμόν την ψ̌ην-ι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλαθόπο | καλαθάκι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| νέπρε | μωρέ, βρε, βρε συ | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| χαμούφτας | φράουλες | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλαθόπο | καλαθάκι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κρούγω | χτυπώ | κρούω | |
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| νέπρε | μωρέ, βρε, βρε συ | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| χαμούφτας | φράουλες | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
