.
.
Αρ’ ατώρα όντες γυρίζω/Τα τρένα σ̌υρίζ’νε

Τα τρένα σ̌υρίζ’νε

Στιχουργοί
Συνθέτες
Τα τρένα σ̌υρίζ’νε
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Έρχουν, έρχουν,
κλώσκουν τα παιδία ας σην ξενιτεία
και ας ση χαράν ατουν γελούν

Τα τρένα σ̌υρίζ’νε,
βουνά, κάμπους σ̌κίζ’νε
κι ατά άλλ’ οπίσ’ ’κι τερούν

Φεύ’νε, φεύ’νε,
φεύ’νε ας σα ξένα τα καταραμένα
Εκεί έζησαν μαύρον ζωήν

Εκεί η μέρα, χρόνος,
βουνόν έν’ ο πόνος
Τη μετανάστη η καρδι͜ά μαύρη

Την παράν ντ’ εξέγκαν
ση πατρίδαν έγκαν
Θα χτίζ’νε ’σπιτόπον και θα ζουν

Την αροθυμίαν
και την ξενιτείαν
θ’ ανασπάλ’νε όσον ντ’ επορούν
και χαρεμένα τώρα θα ζουν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανασπάλ’νεξεχάσουν
αροθυμίαννοσταλγία
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατάαυτά
ατουντους
έγκανέφεραν
έν’είναι
εξέγκανέβγαλαν
επορούνμπορούν
έρχουνέρχονται
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουνγυρίζουν, επιστρέφουν
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
παράνλεφτά, το χρήμα para/pāre
σ̌κίζ’νεσκίζουν
’σπιτόπον(οσπιτόπον) σπιτάκι hospitium<hospes
σ̌υρίζ’νεσφυρίζουν σῦριγξ
τερούνκοιτούν
φεύ’νεφεύγουν
χαρεμέναχαρούμενα
χτίζ’νεχτίζουν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανασπάλ’νεξεχάσουν
αροθυμίαννοσταλγία
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατάαυτά
ατουντους
έγκανέφεραν
έν’είναι
εξέγκανέβγαλαν
επορούνμπορούν
έρχουνέρχονται
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουνγυρίζουν, επιστρέφουν
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
παράνλεφτά, το χρήμα para/pāre
σ̌κίζ’νεσκίζουν
’σπιτόπον(οσπιτόπον) σπιτάκι hospitium<hospes
σ̌υρίζ’νεσφυρίζουν σῦριγξ
τερούνκοιτούν
φεύ’νεφεύγουν
χαρεμέναχαρούμενα
χτίζ’νεχτίζουν
Τα τρένα σ̌υρίζ’νε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr