| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Έικιτι τε, μαύρα καιρούς! Νέπε, Γιώρικα, για έλα ας πίνομε ένα ρακόπον σην υείαν τη γέρονος και τη γραίας! ♫ Ο γέρον και -ν- η γραία είχαν έναν πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Έρθεν και -ν- αλεπόν έφαεν τον πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Έρθεν και -ν- ο σ̌κύλον έφαεν τον αλεπόν π’ έφαεν τον πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Έρθεν και το ξύλον εντώκεν και τον σ̌κύλον π’ έφαεν τον αλεπόν π’ έφαεν τον πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Έρθεν και τ’ άψιμον έκαψεν και το ξύλον π’ εντώκεν και τον σ̌κύλον π’ έφαεν τον αλεπόν π’ έφαεν τον πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον¹ Έρθεν και το νερόν έσβησεν και τ’ άψιμον π’ έκαψεν και το ξύλον π’ εντώκεν και τον σ̌κύλον π’ έφαεν τον αλεπόν π’ έφαεν τον πετεινόν π’ εκούιζεν παρώρας, παρώρας κι εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον Π’ εγνέφιζεν το γέρον αχ! τον παραπονεμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλεπόν | αλεπού | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γέρονος | γέρου | ||
| γραία | γριά | ||
| γραίας | γριάς | ||
| εγνέφιζεν | ξυπνούσε | ||
| έικιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό ή εκδήλωση συμπόνοιας για κάποιον | hey gidi | |
| εκούιζεν | φώναζε, λαλούσε, καλούσε κπ ονομαστικά | ||
| εντώκεν | χτύπησε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| νέπε | βρε! | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| ρακόπον | (υποκορ.) αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī + -όπον | |
| υείαν | υγεία |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλεπόν | αλεπού | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γέρονος | γέρου | ||
| γραία | γριά | ||
| γραίας | γριάς | ||
| εγνέφιζεν | ξυπνούσε | ||
| έικιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό ή εκδήλωση συμπόνοιας για κάποιον | hey gidi | |
| εκούιζεν | φώναζε, λαλούσε, καλούσε κπ ονομαστικά | ||
| εντώκεν | χτύπησε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| νέπε | βρε! | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| ρακόπον | (υποκορ.) αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī + -όπον | |
| υείαν | υγεία |
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να επαναλαμβάνει το προηγούμενο κουπλέ, παραλείποντας «το άψιμον» το οποίο το αναφέρει στον επόμενο κουπλέ.
