Romeika Ninni

Ποίσο νάνι τ’ εμόν το γαρδέλι μ’! Ωωωω!
Ποίσο τα νανία τ’ εμό το πουλί μ’! Ωωωω!

Εσύ τ’ εμόν, πουλί μ’, είσαι
εγώ πα νενουρίζω σε
Κουνίζω κ̌αι κ̌οιμίζω σε,
νάνι κούνι, νάνι κούνι

Όμον ήλος, όμον φέγγος
λαμπερό πα ο πρόσωπο σ’
Να γ̆ίνομαι εγώ σο ψ̌όπο σ’
νάνι κούνι, νάνι κούνι

Ν’ ερά̤ζω σε εγώ, πουλί μ’,
ούλο σ’ εσένα τ’ ακ̂ίλι μ’
Να ’χω σε πάντα σο γιάνι μ’
νάνι κούνι, νάνι κούνι

Εσύ, ε καρδοχτύπι μου,
παρακαλώ σε για κ̌οιμού
Ν’ ευτά̤γω τα δουλείας μου
νάνι κούνι, νάνι κούνι

Τέρ’ τ’ όμορφα νενούρισα σε, τ’ εμό το γιαβρί μ’!
Χάιτε κ̌οιμού τ’ εμό το πουλί μ’!
Εεε, εεε, εεε, ε!