Τα λόγια τη χώρας

Μαχ̌αίρ’ εγένταν σην καρδι͜ά μ’ 
ντο έκχ̌’σες τα δακρόπα
Το καπαγιάτιν τίνος έν’
κι εχτέθα εγώ τερτόπα;

Ποίος μ’ άσ̌κεμα εγόμωσε
λογόπα τα ωτία σ’
και ’κι θέλτς άλλο να φωλι͜άζ’
η εγάπη μ’ σην καρδία σ’;

’Σάρεψαν λίβι͜α την καρδι͜ά μ’
κι ας ση σεβτάν αγρείται
Ήλιος πουθέν ’κι φαίνεται
ολίγον να χουλείται

Ποίος μ’ άσ̌κεμα εγόμωσε
λογόπα τα ωτία σ’
και ’κι θέλτς άλλο να φωλι͜άζ’
η εγάπη μ’ σην καρδία σ’;

Επέμ’να ατώρα μαναχός,
τον κόσμον τριγυλίζω
Εγάπ’ς ιχνάρ’ αραεύω
πέλκι να ταγιανίζω

Ποίος μ’ άσ̌κεμα εγόμωσε
λογόπα τα ωτία σ’
και ’κι θέλτς άλλο να φωλι͜άζ’
η εγάπη μ’ σην καρδία σ’;