Προβολή Τραγουδιού
Καρσλίδικο |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ξανθίππη Ιωσηφίδου
[Και] Τοι σαλτατίων το κορμίν [και] τρώγ’ν’ α’ οι κορωνάδες Κουδίζ’νε τ’ ομματόπα τουν, βαχ! [και] ’κ’ ελέπ’νε οι μανάδες Για πετέστεν [και] τ’ αδελφόπα μ’ [και] τα στούδι͜α να σωρεύ’νε Ας ση κορώνας το στόμαν, βαχ! [και -ν-] ατά να γουρταρεύ’νε Πέραν ’κει πέραν σο δεντρόν κάθετ’ η κουκαρίνα Ντο είδα και -ν- υπόφερα [βαχ!] [και -ν-] απέσ’ σην καραντίνα! Έλα τ’ εμόν τσ̌εχέλαινα, [και -ν-] έλα τ’ εμόν παλάλα Το κρεβατόπο σ’ εύκαιρον [βαχ!] [και -ν- αχ!] και τ’ εμόν η εγκάλι͜α
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
αδελφόπα | αδελφάκια | ||
απέσ’ | μέσα | ||
ατά | αυτά | ||
γουρταρεύ’νε | γλυτώνουν κτ/κπ από, διασώζουν | kurtarmak | |
εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κορωνάδες | κουρούνες, κοράκια | ||
κορώνας | (ή κορόνας, πληθ. τα) οι κουρούνες, μτφ. προσφώνηση γυναικών (για γυναίκες που χήρεψαν), μτφ. καημένες, (γενική, της) κουρούνας, καημένης | κορώνη | |
κουδίζ’νε | ραμφίζουν | ||
κουκαρίνα | μυθικό πτηνό | ||
κρεβατόπο | κρεβατάκι | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
παλάλα | τρελή | ||
πετέστεν | (προστ.) πείτε | ||
σαλτατίων | στρατιωτών | soldat/soldato | |
στούδι͜α | οστά, κόκκαλα | ὀστοῦν~οστούδιον | |
σωρεύ’νε | μαζεύουν, συγκεντρώνουν | σωρεύω | |
τοι | τους/τις | ||
τουν | τους | ||
τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
τσ̌εχέλαινα | άπειρη, ανώριμη, άβγαλτη | cehil/cehl |