Νιαϊνά

Προβολή Τραγουδιού

Να έμ’νε η νιαϊνά τ’ εσόν,
νε μάισσας θεγατέρα
Όντες λούσ̌κεσαι να είμαι πα
τα κάλλια σ’, φωταχτέρα μ’

Σίτα̤ πας για να λούσ̌κεσαι
να έμ’ το σαπουνόπο σ’
Σα χ̌ερόπα σ’ να ’κράτ’νες με
κι έτριφτες το μεσόπο σ’

Σίτ’ εβγαίντς ας σο λούσιμον
να έμ’ το πεσ̌κιρόπο σ’
Να τυλί͜εις με σο τρυφερόν
και -ν- έμορφον ποϊόπο σ’

Το χτένι σ’ να έμ’νε, πουλί μ’,
σα μαύρα τα μαλλόπα σ’
Πογιάν σην τσ̌άντα σ’ για να βάφτς
τ’ έμορφα τα χ̌ειλόπα σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ας σο	απ’ το	ασό σο (από το)
βάφτς	εμβαπτίζεις, βουτάς μέσα, (κατ’ επιρροή της ΝΕ) βάφεις
εβγαίντς	βγαίνεις
έμ’	ήμουν
έμ’νε	ήμουν
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
εσόν	δικός/ή/ό σου
έτριφτες	έτριβες
θεγατέρα	θυγατέρα, κόρη
κάλλια	κάλλη
’κράτ’νες	(εκράτ’νες) κρατούσες
λούσ̌κεσαι	λούζεσαι
μάισσας	μάγισσας
μαλλόπα	μαλλάκια
μεσόπο	μεσούλα
νιαϊνά	καθρέπτης	ayna/āyīne
όντες	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πεσ̌κιρόπο	(υποκορ.) προσόψιο, πετσέτα	peşkir/pīşgīr
πογιάν	μπογιά, βαφή, χρώμα	boya
ποϊόπο	(υποκορ.) μπόι, ύψος	boy
σαπουνόπο	(υποκορ.) σαπούνι	σαπώνιον<σάπων<sapo
σίτ’	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τυλί͜εις	τυλίγεις
φωταχτέρα	απαστράπτουσα, λαμπερή, μτφ. όμορφη
χ̌ειλόπα	χειλάκια
χ̌ερόπα	χεράκια