Ατέ πιάν’ με με το ζόρ’

Ατέ πιάν’ με με το ζόρ’,
σύρ’ με και σο καλύβ’ν ατ’ς
’Κ’ επόρεσα να χαλάνω
το τρανόν το χατίρ’ν ατ’ς

Χάιτε, -ν- ας πάμ’ θερίζομε
σα ψηλά τα ραχ̌ία
Μακρά μακρά μη στέκομε,
τρώει μας η μαναχ̌ία

Γιαβρί μ’, ατέ η μάνα σου
έλλαξεν το νιέτ’ν ατ’ς
Το κουσμετόπο σ’ έχασεν
αρ’ με το ταπιέτ’ν ατ’ς

Τ’ οσπίτι σ’ έν’ απέσ’ σ’ ορμάν’,
ολόερα κλεθρία
Θα πάω, ψ̌η μ’, να ελέπ’ ατεν,
φογούμαι ας σα θερία
Θα πάω εγώ και κλέφτ’ ατεν
φογούμαι ας σα θερία