Χρέος ση μάναν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ηλίας Τοκατλίδης, Τάκης Ιωαννίδης

[Και -ν-] Άτσ̌απα ποίος μάνα
σον κόσμον απάν’
’κ’ έχ̌’ σην καρδίαν
για το παιδί χαράν;

Η μάρσα η μάνα,
η μαυρομάνα
σ’ άψιμον ρούζ’ για το παιδίν

Η καρδία τ’ς πάντα κήπος,
τσ̌ιτσ̌άκια πολλά!
Τη μάνα σ’ η καρδι͜ά
πάντα συγχωρά

Η μάρσα η μάνα,
η μαυρομάνα
σ’ άψιμον ρούζ’ για το παιδίν

Η καημέντσα η μάνα
σο κρεβάτ’ τη παιδί’
ξημερών’ τα νύχτας
όταν ’κ’ επορεί

Η μάρσα η μάνα,
η μαυρομάνα
σ’ άψιμον ρούζ’ για το παιδίν

[Και -ν-] Έχουμ’ α’ χρέος
ση μάναν τρανόν
Το στερνόν την ώραν
να ελέπ’ καλόν
ας σα παιδία
σα γερατεία
ζεστόν σπιτόπον,
κρύον νερόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
απάν’	πάνω
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
άτσ̌απα	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
άψιμον	φωτιά
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
επορεί	μπορεί
έχ̌’	έχει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καημέντσα	καημένη
μάρσα	μαύρη, κακόμοιρη, καημένη
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
παιδί’	παιδιού
παιδία	παιδιά
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί
τσ̌ιτσ̌άκια	λουλούδια	çiçek