Χέρα μ’, τα χρόνα ’δέβανε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Μιχαηλίδης, Πόλυς Παυλίδης

Χ̌έρα μ’, τα χρόνι͜α δι͜αβαίν’νε,
έμορφον έν’ η ζωή
Μη νουνί͜εις τον σ’χωρεμένον
κι ακούς λόγια τη κοσμί’

Χ̌έρα μ’, έβγαλεν τα μαύρα,
φόρ’ φιστάνια πλουμιστά
Άντρας ι-σ’ αφκά σον Άδην
θα σ’χωρά σε για τ’ ατά

Χ̌έρα μ’, η ζωή γλυκόν έν’,
μη νουνί͜εις ατον και κλαις
Τα χρονόπα σ’ θα δι͜αβαίν’νε
κι ύστερα θα πουσ̌μανεύ’ς

Χ̌έρα μ’, έβγαλεν τα μαύρα,
φόρ’ φιστάνια πλουμιστά
Άντρας ι-σ’ αφκά σον Άδην
θα σ’χωρά σε για τ’ ατά

Χ̌έρα, ποίσον το χατίρι μ’,
άκ’σον με ντο λέγω σε
κι έναν βράδον σ’ οσπιτόπο μ’
έλα να λελεύω σε

Χ̌έρα μ’, εβγάλεν τα μαύρα,
φόρ’ φιστάνια πλουμιστά
Άντρας ι-σ’ αφκά σον Άδην
θα σ’χωρά σε για τ’ ατά

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
ατά	αυτά
αφκά	κάτω
βράδον	βράδυ
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
κοσμί’	κόσμου
λελεύω	χαίρομαι
νουνί͜εις	σκέφτεσαι
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
πλουμιστά	στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμα	pluma
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
σ’χωρά	συγχωρά
σ’χωρεμένον	συγχωρεμένο, μακαρίτη
φιστάνια	φουστάνια	fistan<fustān<piştān
φόρ’	(προστ.) φόρεσε
χ̌έρα	χήρα
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χρονόπα	χρονάκια

Προβολή Τραγουδιού

Χ̌έρα μ’, τα χρόνα̤ ’δέβανε