Προβολή Τραγουδιού
Τραγωδώ για ό,τι έχασα |
Πόντε, τ’ εμόν ο τόπονΣτιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Κώστας Σιδηρόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Εγώ τον πόνο μ’ λέγ’ ατο πάντα με τραγωδίαν Θέλω ν’ ακούγ’νε οι ανθρώπ’ ντο έχω σην καρδίαν Τα χρόνια είχ̌ες τη Χριστού, πατέρα, π’ εσκοτώθες Και μίαν σα οράματα μ’ σ’ εμέν ’κ’ εφανερώθες Και μίαν σα οράματα μ’ γιατί ’κ’ εφανερώθες; Εφτά χρονών παιδίν έμ’νε π’ έχασα τον πατέρα μ’ Και απ’ ατότε ση ζωή μ’ ’κ’ είδα καλόν ημέραν Τα χρόνια είχ̌ες τη Χριστού, πατέρα, π’ εσκοτώθες Και μίαν σα οράματα μ’ σ’ εμέν ’κ’ εφανερώθες Και μίαν σα οράματα μ’ γιατί ’κ’ εφανερώθες; Εφέκες τρία ορφανά μ’ εμέν τον Κωνσταντίνο Τ’ εμόν, πατέρα, το ποτήρ’ πολλά πικρόν που πίνω Τα χρόνια είχ̌ες τη Χριστού, πατέρα, π’ εσκοτώθες Και μίαν σα οράματα μ’ σ’ εμέν ’κ’ εφανερώθες Και μίαν σα οράματα μ’ γιατί ’κ’ εφανερώθες; Παράπονα εγόμωσες αούτ’ τ’ εμόν την γούλαν Εφέκες τη μανούλα μουν νέα και προσφυγούλα Τα χρόνια είχ̌ες τη Χριστού, πατέρα, π’ εσκοτώθες Και μίαν σα οράματα μ’ σ’ εμέν ’κ’ εφανερώθες Και μίαν σα οράματα μ’ γιατί ’κ’ εφανερώθες;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακούγ’νε | ακούνε | ||
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| ατότε | τότε | ||
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| εγόμωσες | γέμισες | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εσκοτώθες | σκοτώθηκες | ||
| εφανερώθες | φανερώθηκες | ||
| εφέκες | άφησες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μίαν | μια φορά | ||
| μουν | μας | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τραγωδίαν | τραγούδι |
