Μάνα, ’ς σ(ο)’ εκείμ’νε τα τόπι͜α

Μάνα, ’ς σ’ εκείμ’νε τα τόπι͜α
είχα δύο οτάδας [Ν’ αηλί!]
Σ’ έναν εβάλλ’να τα τι͜άρτι͜α μ’
και σ’ άλλο τα πελιάδας [Ν’ αηλί!]

Για τ’ εμέν αν ερωτάτεν
σην Βάρσαβαν¹ δουλεύω [Ν’ αηλί!]
Πέταξον κι έλα -ν- εύρα με
και -ν- εγώ μη τσ̌ελντουρεύω [Ν’ αηλί!]

Η ξενιτειά και -ν- η σεβντά
και τα δύο έναν είναι [Ν’ αηλί!]
Εζύγιαξα κι ετέρεσα
και -ν- η ξενιτειά βαρύν έν’ [Ν’ αηλί!]

Σην ξενιτειάν εχπάσκεσαι,
τσί θα μα͜ειρεύ’ και φά͜ει σε; [Ν’ αηλί!]
Τσί θα πλύν’ και τα λώματα σ’;
Τσί θα στρών’ και κοιμάσαι; [Ν’ αηλί!]