Φωτίαν εσέγκες

Ας σ’ είδα σε κιάν’, πουλόπο μ’,
πάντα λύεται η ψ̌η μ’
Εσέβες απέσ’ σο αίμα μ’,
γιάβρι μ’, κι απέσ’ ση ζωή μ’

Φωτίαν εσέγκες
απέσ’ σο καρδόπο μ’
Φωτίαν δυνατόν,
εμέν θα θανατών’

Αραεύ’νε σε τ’ ομμάτα̤ μ’,
γιάβρι μ’, και πονώ πολλά
Η σεβντά μ’ ετράνυνεν,
άλλο ’κ’ ’ίνεται καλά

Φωτίαν εσέγκες
απέσ’ σο καρδόπο μ’
Φωτίαν δυνατόν,
εμέν θα θανατών’

Άλλο ’κ’ επορώ θα χάμαι,
εγώ, γιάβρι μ’, για τ’ εσέν
Άφ’ς τη μάνα σ’ και τον κύρη σ’
κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν

Φωτίαν εσέγκες
απέσ’ σο καρδόπο μ’
Φωτίαν δυνατόν,
εμέν θα θανατών’