Αγαπώ κορτσόπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κωστίκας Κωνσταντινίδης, Στέφανος Χονδροματίδης

Αγαπώ κορτσόπον,
πονεμένον ψ̌όπον
Τσ̌ακλάρι͜α τ’ ομμάτα̤ τ’ς
και ξανθό μαλλίν

Καλόν η καρδία τ’ς,
γλυκύν η λαλία τ’ς
Λελεύω την ψ̌ην ατ’ς,
τ’ εμόν το πουλίν

Πάντα αραεύ’ με
και σο γιάν’ ατ’ς θέλ’ με
άμον το πουλόπον
ντο καρδοχτυπά

Μετ’ εμέναν μόνο
χάν’ ντο έχ̌’ τον πόνον
Μετ’ εμέναν χ̌αίρεται
και χαμογελά

Σ’ εγκαλόπον παίρ’ με,
πάντα λαλαχ̌εύ’ με
Γλυκέα φιλεί με
και αναστενάζ’

Εγώ ατέν θα παίρω
σ’ οσπίτι μ’ θα φέρω
και θα ζούμε εντάμαν
και θα ησυχάζ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
ατέν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
γλυκύν	γλυκιά/ό
εγκαλόπον	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εντάμαν	μαζί
έχ̌’	έχει
κορτσόπον	κοριτσάκι
λαλαχ̌εύ’	χαϊδεύω/ει, ανατρέφω/ει με χάδια
λαλία	λαλιά, φωνή
λελεύω	χαίρομαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ομμάτα̤	μάτια
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
πουλόπον	πουλάκι
τσ̌ακλάρι͜α	γκριζωπά μπλε, γαλανά	çakırlar
χάν’	χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌όπον	ψυχούλα