Έρθα σ’ οσπιτόπο σ’

Έρθα σ’ οσπιτόπο σ’,
εσέβα σ’ αυλόπο σ’
Έρθα για να ελέπω
το μικρό μ’ τ’ αρνί μ’

Απέσ’ σα δενδρόπα
και σα τσ̌ιτσ̌εκόπα
και σ’ έναν εβόραν
έτον η ζωή μ’

Και σουμά τ’ς λαλεί με,
νόστιμα φιλεί με
Γλυκέα τερεί με
και χαμογελά

Ατό το πουλόπον
’φώλεψεν σο ψ̌όπο μ’
Έχτισεν φωλέα
για παντοτινά

Όλα τα πουλόπα
απάν’ σα κλαδόπα
κελαηδούν και χ̌αίρουνταν
για τ’ εμάς, πουλί μ’

Η σεβντά μουν θαύμα,
χ̌αίρουμες εντάμα
Κι εγώ για τ’ εσένα
δίγω και την ψ̌η μ’