Έρθα σ’ οσπιτόπο σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κωστίκας Κωνσταντινίδης, Στέφανος Χονδροματίδης

Έρθα σ’ οσπιτόπο σ’,
εσέβα σ’ αυλόπο σ’
Έρθα για να ελέπω
το μικρό μ’ τ’ αρνί μ’

Απέσ’ σα δενδρόπα
και σα τσ̌ιτσ̌εκόπα
και σ’ έναν εβόραν
έτον η ζωή μ’

Και σουμά τ’ς λαλεί με,
νόστιμα φιλεί με
Γλυκέα τερεί με
και χαμογελά

Ατό το πουλόπον
’φώλεψεν σο ψ̌όπο μ’
Έχτισεν φωλέα
για παντοτινά

Όλα τα πουλόπα
απάν’ σα κλαδόπα
κελαηδούν και χ̌αίρουνταν
για τ’ εμάς, πουλί μ’

Η σεβντά μουν θαύμα,
χ̌αίρουμες εντάμα
Κι εγώ για τ’ εσένα
δίγω και την ψ̌η μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
αυλόπο	(υποκορ.) αυλή
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
δίγω	δίνω
εβόραν	σκιά
ελέπω	βλέπω
εντάμα	μαζί
έρθα	ήρθα
εσέβα	μπήκα
έτον	ήταν
κλαδόπα	κλαδάκια
λαλεί	βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί
μουν	μας
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
πουλόπα	πουλάκια
πουλόπον	πουλάκι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σουμά	κοντά
τερεί	κοιτάει
τσ̌ιτσ̌εκόπα	λουλουδάκια	çiçek
φωλέα	φωλιά
’φώλεψεν	φώλιασε, μτφ. τρύπωσε, χώθηκε
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε
χ̌αίρουνταν	χαίρονται
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα