Αχ! Λεμόν’, λεμόν’

Προβολή Τραγουδιού

Σύρον άν’ και σύρον κα’
το φιστάν’ σο γιάν’ απάν’
Ο Θεόν την ψ̌η μ’ να παίρ’
Σ’ άσπρον το κερτάν -τ- σ’ απάν’
Έλα μετ’ εμέν!

Λένε με, ξαν, λένε με
«αγαπάς την έμορφον
π’ έχ̌’ τα μὲσα τα λεγνά,
τα μαλλία τα πολλά»
Σ̌κυλοκούταβον!

Νε λεμόν’, λεμόν’, λεμόν’,
το πόι σ’ άμον τ’ εμόν
Άγγελος θα ’ίνουμαι
θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν
Έλα μετ’ εμέν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
άν’	άνω, πάνω, άνωθεν
απάν’	πάνω
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
εσόν	δικός/ή/ό σου
έχ̌’	έχει
’ίνουμαι	γίνομαι
κα’	κάτω
κερτάν	λαιμός, αυχένας	gerdan/gerden
λεγνά	λιγνά
μὲσα	(τα) η μέση
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξαν	πάλι, ξανά
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
πόι	ύψος, μπόι	boy
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σύρον	(προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε
φιστάν’	φουστάνι	fistan<fustān
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ην	ψυχή