Τον όρκο μ’ επάτεσα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θόδωρος Παυλίδης, Παύλος Καλαϊτζίδης

Έναν όρκον ’πέρα εγώ
άλλο να μη τραγωδώ
Τα τέρτι͜α ντ’ εδέκες με
ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ

Θά ’ρχουμαι και παίρω σε
επεκεί ασ’ σο ασκέρ’
«Θεία» τη μάνα σ’ θα λέγω
«δος με τη κουτσ̌ή σ’ το χ̌έρ’»

Τον όρκο μ’ επάτεσα
ατώρα θα τραγωδώ
Γιατί τ’ εμόν η σεβντά
έν’ δεκαέξι χρονών

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλω	ξεχάσω
ασ’	από
ασκέρ’	σώμα στρατού, συνεκδ. η στρατιωτική θητεία	asker/ʿasker
ατώρα	τώρα
δος	δώσε
εδέκες	έδωσες
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
επάτεσα	πάτησα
επεκεί	από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν
επορώ	μπορώ
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κουτσ̌ή	κόρη
παίρω	παίρνω
’πέρα	(επέρα) πήρα
’ρχουμαι	(έρχουμαι) έρχομαι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τραγωδώ	τραγουδάω
χ̌έρ’	χέρι