Η προξενία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Δημήτρης Τερζόπουλος, Κώστας Σιώπης

Που ευτάει την προξενία
για να χτίζ’ έναν δουλείαν
πρέπ’ να έν’ δα̤βολεμέντσα,
σην κοινωνίαν ψεμέντσα

Μ’ έναν λόγον παραπάν’
και το δά̤βολον ’α σκάν’
Το δά̤βολον εξοπίσ’
τα τσ̌αρούχ̌ι͜α να φορίζ’

Ας σ’ οσπίτ’ σ’ οσπίτ’ γυρίζ’
κατακέφαλα νουνίζ’
Το κορίτσ’ τραυαγγελίζ’
και τον παιδάν να τυλίζ’

Κι όντας τελέν’ τη δουλείαν
ψαλαφά και μεσιτείαν
Και το δώρον ατ’ς πα θέλ’
το σ̌αλβάρ’ και το μιντέρ’

Έλλαξεν η κοινωνία,
εχάθεν η προξενία
Οι νέοι ατώρα αγαπούν
και ’κι θέλ’νε ’δέν ν’ ακούν

Οι νέοι καν’νάν ’κι σαεύ’νε
και κανέναν ’κι τσ̌αλεύ’νε
Κόφ’νε ράφ’νε όπως θέλ’νε,
μοναχοί ατουν παντρεύ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’α	θα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατουν	τους
ατ’ς	αυτής, της
ατώρα	τώρα
δα̤βολεμέντσα	διαβολική, πανούργα, κατεργάρα, συκοφάντισσα
δά̤βολον	διάβολο
’δέν	τίποτα
δουλείαν	δουλειά
έλλαξεν	άλλαξε
έν’	είναι
εξοπίσ’	ανάποδα
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
εχάθεν	χάθηκε
θέλ’νε	θέλουν
καν’νάν	κανέναν
κατακέφαλα	προς τα κάτω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κόφ’νε	κόβουνε
μιντέρ’	ταπί, είδος χαμηλού ανατολίτικου καναπέ	minder/nīmdār
νουνίζ’	σκέφτεται
όντας	όταν
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδάν	παιδί αγόρι
παντρεύ’νε	παντρεύουν, παντρεύονται
πρέπ’	ταιριάζει/ω
προξενία	προξενιό, συνοικέσιο
ράφ’νε	ράβουν
σαεύ’νε	υπολογίζουν, εκτιμούν, λογαριάζουν	saymak
σ̌αλβάρ’	σαλβάρι, φαρδύ παντελόνι που φορούσαν παλιά άνδρες και γυναίκες	şalvar/şelvār
σκάν’	σκάει
τελέν’	(μεταβ.) τελειώνω/ει κτ
τραυαγγελίζ’	κάνει τραυάγγελο (τετραυάγγελον), προσευχή που περιέχει εδάφια από τα ευαγγέλια των 4 ευαγγελιστών η οποία διαβαζόταν για τον σκοπό ίασης ασθενειών
τσ̌αλεύ’νε	υπολογίζουν, λογαριάζουν
τυλίζ’	τυλίγω/ει
φορίζ’	φοράει κτ σε κπ, ντύνει
ψαλαφά	ζητάει, αιτείται
ψεμέντσα	ψημένη