Το φιστάν’ το τσ̌ιτσ̌εκλίν

Το φιστάν’ το τσ̌ιτσ̌εκλίν
φόρ’ α̤το και -ν- έπαρ’ την ψ̌η μ’
Πλύσον, χτέντσον τα μαλλία σ’
Ναι! Και δος ατα πιτσ̌ίμ’

Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε
την καρδία μ’ τογραεύ’νε
Το φιστάν’ το τσ̌ιτσ̌εκλίν
φόρ’ α̤το και -ν- έπαρ’ την ψ̌η μ’

Βάλε κόκκινον πογιάν
και κάθκα σ’ εμόν το γιάν’
Τέρεν με απέσ’ σ’ ομμάτι͜α
ποίσον την καρδιά μ’ κομμάτι͜α

Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε
την καρδία μ’ τογραεύ’νε
Το φιστάν’ το τσ̌ιτσ̌εκλίν
φόρ’ α̤το και -ν- έπαρ’ την ψ̌η μ’

Άλλο ’δέν ’κι λέγω σε
μαναχόν λελεύω σε
Ό,τι λέγω σε ποίσον
και το καρδόπο μ’ ποίσον

Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε
την καρδία μ’ τογραεύ’νε
Το φιστάν’ το τσ̌ιτσ̌εκλίν
φόρ’ α̤το και -ν- έπαρ’ την ψ̌η μ’