| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Βαρύν λόγον μη λέτ’ ατο, τ’ εμόν τ’ αρνίν αρλίν έν’ Θα κλαίει και θα κλαινίζ’ κι εμέν, η καρδι͜ά μ’ γεραλίν έν’ Η καρδία μ’ έν’ γεραλίν, η ψ̌η μ’ τυραννισμένον Αν χάνω σε, μικρόν αρνί μ’, τον Χάρον θ’ αναμένω ♫ Καλά ’ποίκα κι εγάπεσα τ’ εσά τα νυφαδότας Ο ήλιον πριν να βασιλεύ’ κρους, ασπαλείς τα πόρτας Τούρκικον το πορπάτεμα σ’, ρωμαίικον η θωρέα σ’ Μίαν κι άλλο ας έρρουζα, πουλί μ’, σην εμποδέα σ’ ♫ Μάνα, μη κλαις και μη πονείς και νουνί͜εις για τ’ εμένα Η ξενιτει͜ά έτον μακρά, ντ’ εφήν’νες με κι επέγ̆’να; Σα ξένα έρημον πουλίν κι απέσ’ σην χώραν, χώρα Αδά ο ήλιον ’κι χουλέν’, δεντρόν ’κ’ ευτάει εβόραν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρλίν | αυτό που το πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı=ντροπαλός, σεμνός | |
| ασπαλείς | σφαλίζεις κτ, κλείνεις κτ εντελώς/πολύ καλά | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εβόραν | σκιά | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμποδέα | ποδιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| έρρουζα | έπεφτα | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νες | άφηνες | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινίζ’ | στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| νυφαδότας | τρόποι συμπεριφοράς της νύφης | ||
| ’ποίκα | (εποίκα) έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| πορπάτεμα | περπάτημα, περπατησιά | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| χώραν | ξένους, μη οικείους, ξενιτειά | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρλίν | αυτό που το πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı=ντροπαλός, σεμνός | |
| ασπαλείς | σφαλίζεις κτ, κλείνεις κτ εντελώς/πολύ καλά | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εβόραν | σκιά | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμποδέα | ποδιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| έρρουζα | έπεφτα | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νες | άφηνες | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινίζ’ | στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| μίαν κι άλλο | άλλη μια φορά | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| νυφαδότας | τρόποι συμπεριφοράς της νύφης | ||
| ’ποίκα | (εποίκα) έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| πορπάτεμα | περπάτημα, περπατησιά | ||
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| χώραν | ξένους, μη οικείους, ξενιτειά | ||
| ψ̌η | ψυχή |
