| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Βάλτεν μαχ̌αίρι͜α πίσταυρα, την κάλη μ’ να ωρι͜άζω Αν έρχουνταν να παίρ’ν’ ατεν, πολλούς θα μαχ̌αιρι͜άζω Εσύ, Θεέ μ’, βοήθα με, ατείν’ άλλ’ ’κ’ επορούνε Τ’ αρνόπο μ’ ας σα χ̌ερόπα μ’ να παίρ’νε πολεμούνε ♫ [Εφ...] Κόρη, [ψ̌ήκα μ’] τη στράταν ντο πατείς λιθάρ’ [πουλί μ’] να έν’, τσακούται [Εχ!] Νασάν [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] εκείν’ το παλληκάρ’ σα κάλλια σ’ [πουλί μ’] ντο κομπούται [Έι/Όι...] Που καλατσ̌εύ’ σε [πουλί μ’] ’κι νυστάζ’, π’ ελέπ’ σε [πουλί μ’] ’κι κοιμάται [Έι!] και μετ’ εσέν [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] ντο πορπατεί, ση χαμονήν [πουλί μ’] πάει χάται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορούνε | μπορούν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κάλλια | κάλλη | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομπούται | ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται | κομβόω | |
| λιθάρ’ | λιθάρι, πέτρα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πατείς | πατάς | ||
| πίσταυρα | σταυρωτά, χιαστί | ||
| πορπατεί | περπατάει | ||
| τσακούται | σπάει | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα | ||
| ωρι͜άζω | προσέχω, φυλάω, επιβλέπω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| επορούνε | μπορούν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| κάλλια | κάλλη | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομπούται | ξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται | κομβόω | |
| λιθάρ’ | λιθάρι, πέτρα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| παίρ’ν’ | παίρνουν | ||
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| πατείς | πατάς | ||
| πίσταυρα | σταυρωτά, χιαστί | ||
| πορπατεί | περπατάει | ||
| τσακούται | σπάει | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψ̌ήκα | ψυχούλα | ||
| ωρι͜άζω | προσέχω, φυλάω, επιβλέπω |
