.
.
Ποντιακό γλέντι

Σ’ εσόν την εμορφίαν

Στιχουργοί
Συνθέτες
Σ’ εσόν την εμορφίαν
Στιχουργοί
Συνθέτες
fullscreen
Τιδέν ’κι σινι͜αεύκεται
σ’ εσόν την εμορφίαν
Και τα παρχαροτσ̌ίτσ̌εκια
εξά̤εις¹ σην ευωδίαν!

Γουρπάν’, πουλί μ’, σ’ εσόν τη χράν
ντ’ έν’ άμον τα χασ̌χάσ̌ι͜α
Εσέν π’ ελέπ’ τ’ ακίλ’ν ατ’ χάν’,
κρούει ’πιδι͜αβαίν’ τα ραχ̌ι͜ά

♫

Χ̌έρα μ’, ας σο πορπάτεμα σ’
πολλά καταλαβαίνω
Εσύ τιδέν ανάγκην ’κ’ έ͜εις,
τσ̌ούξον τον σ’χωρεμένον

Ε! μάρσα μαυροφόρα,
ντό καλατσ̌εύ’ς τη χώραν;
’Κ’ εξέρτς εσύ ντ’ εχάλασεν
η κοινωνία ατώρα;

Χ̌έρα μ’, το φιστανόπο σου
φόρ’ α̤’ κι άλλο μακρύν -ι
Ενέσπαλες τ’ ατέτι͜α² μουν,
’χάσες την εντροπήν -ι

Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’,
τ’ εγκαλιόπο σ’ αλών’ έν’
Εφίλεσα το μαγ’λόπο σ’,
ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’

♫

Ο ήλιον παίρ’ σον πρόσωπο σ’
και φωτάζ’ το καρδόπο σ’
Ο φέγγον όντες ’πιδι͜αβαίν’,
έπαρ’ με σ’ εγκαλιόπο σ’

Ολήμαυρα τ’ ομμάτι͜α τ’ς,
τ’ οφρύδι͜α σ’ είν’ γαϊτάνια
Αν κείμαι κα’ χωρίς ατέν,
τα νύχτας είν’ γιαβάνια

Σουμά σ’, πουλί μ’, εκόνεψα,
ωρι͜άσον λες με φύγον
Έλα, πουλί μ’, να χ̌αίρουμες,
η ζωή έν’ ολίγον
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α̤’(α̤τό) αυτό, το
αέτσ’έτσι
ακίλ’νμυαλό akıl/ʿaḳl
αλών’αλώνι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
ατέναυτήν
ατέτι͜αέθιμα, (ουσ.) τυπικά adet/ʿaded
ατώρατώρα
γαϊτάνιαέντεχνα πλεγμένα κορδόνια με τρεις μεταξωτές κλωστές (κοτσίδα) ή τέσσερεις (τεχρίλι), ή και μάλλινο ή βαμβακερό, που στόλιζε τα ρούχα στο κάτω μέρος των μανικιών και στον ποδόγυρο μτφ. όμορφα και λεπτά/καλαίσθητα kaytan
γουρπάν’θυσία kurban/ḳurbān
έ͜ειςέχεις
εγκαλιόποαγκαλίτσα
είν’(για πληθ.) είναι
εκόνεψαεγκαταστάθηκα, φώλιασα, προσγειώθηκα konmak
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμορφίανομορφιά
έν’είναι
ενέσπαλεςξέχασες
εντροπήνντροπή
εξά̤ειςαξίζεις, υπερτερείς σε αξία
εξέρτςξέρεις, γνωρίζεις
έπαρ’(προστ.) πάρε
εσόνδικός/ή/ό σου
εφίλεσαφίλησα
εχάλασενχάλασε, έχωσε το χέρι
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κα’κάτω
καλατσ̌εύ’ςμιλάς, συνομιλείς, συζητάς keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
καρδόποκαρδούλα
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρούειχτυπάει κρούω
μαγ’λόπομαγουλάκι magulum
μάρσαμαύρη, κακόμοιρη, καημένη
μουνμας
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
ολήμαυραολόμαυρα
ολίγονλίγο
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
οφρύδι͜αφρύδια
παίρ’παίρνω/ει
παρχαροτσ̌ίτσ̌εκιαλουλούδια του παρχαριού
’πιδι͜αβαίν’φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά από + διαβαίνω
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπάτεμαπερπάτημα, περπατησιά
ραχ̌ι͜άράχες, βουνά
σινι͜αεύκεταιανταγωνίζεται, αναμετριέται sınamak
σουμάκοντά
σ’χωρεμένονσυγχωρεμένο, μακαρίτη
τιδέντίποτα
τσ̌ούξον(προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε acımak
φέγγονφεγγάρι
φιστανόποφουστανάκι fistan<fustān
φόρ’(προστ.) φόρεσε
φύγον(προστ.) φύγε
φωτάζ’φωτίζει, λάμπει
χ̌αίρουμεςχαιρόμαστε
χ̌έραχήρα
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
χασ̌χάσ̌ι͜απαπαρούνες haşhaş/ḫaşḫāş
χράνχροιά, χρώμα του δέρματος
χώρανξένους, μη οικείους, ξενιτειά
ωρι͜άσον(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α̤’(α̤τό) αυτό, το
αέτσ’έτσι
ακίλ’νμυαλό akıl/ʿaḳl
αλών’αλώνι
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
ατέναυτήν
ατέτι͜αέθιμα, (ουσ.) τυπικά adet/ʿaded
ατώρατώρα
γαϊτάνιαέντεχνα πλεγμένα κορδόνια με τρεις μεταξωτές κλωστές (κοτσίδα) ή τέσσερεις (τεχρίλι), ή και μάλλινο ή βαμβακερό, που στόλιζε τα ρούχα στο κάτω μέρος των μανικιών και στον ποδόγυρο μτφ. όμορφα και λεπτά/καλαίσθητα kaytan
γουρπάν’θυσία kurban/ḳurbān
έ͜ειςέχεις
εγκαλιόποαγκαλίτσα
είν’(για πληθ.) είναι
εκόνεψαεγκαταστάθηκα, φώλιασα, προσγειώθηκα konmak
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
εμορφίανομορφιά
έν’είναι
ενέσπαλεςξέχασες
εντροπήνντροπή
εξά̤ειςαξίζεις, υπερτερείς σε αξία
εξέρτςξέρεις, γνωρίζεις
έπαρ’(προστ.) πάρε
εσόνδικός/ή/ό σου
εφίλεσαφίλησα
εχάλασενχάλασε, έχωσε το χέρι
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κα’κάτω
καλατσ̌εύ’ςμιλάς, συνομιλείς, συζητάς keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
καρδόποκαρδούλα
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρούειχτυπάει κρούω
μαγ’λόπομαγουλάκι magulum
μάρσαμαύρη, κακόμοιρη, καημένη
μουνμας
νύχτας(ον.πληθ.,τα) νύχτες
ολήμαυραολόμαυρα
ολίγονλίγο
ομμάτι͜αμάτια
όντεςόταν
οφρύδι͜αφρύδια
παίρ’παίρνω/ει
παρχαροτσ̌ίτσ̌εκιαλουλούδια του παρχαριού
’πιδι͜αβαίν’φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά από + διαβαίνω
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπάτεμαπερπάτημα, περπατησιά
ραχ̌ι͜άράχες, βουνά
σινι͜αεύκεταιανταγωνίζεται, αναμετριέται sınamak
σουμάκοντά
σ’χωρεμένονσυγχωρεμένο, μακαρίτη
τιδέντίποτα
τσ̌ούξον(προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε acımak
φέγγονφεγγάρι
φιστανόποφουστανάκι fistan<fustān
φόρ’(προστ.) φόρεσε
φύγον(προστ.) φύγε
φωτάζ’φωτίζει, λάμπει
χ̌αίρουμεςχαιρόμαστε
χ̌έραχήρα
χάν’χάνει, παύει να έχει, διώχνει
χασ̌χάσ̌ι͜απαπαρούνες haşhaş/ḫaşḫāş
χράνχροιά, χρώμα του δέρματος
χώρανξένους, μη οικείους, ξενιτειά
ωρι͜άσον(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου
Σ’ εσόν την εμορφίαν
Σημειώσεις
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «έκχ̌’σαν την»
² Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «τα τέρτι͜α»

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr