Ατώρα σα γεράματα

Ατώρα σα γεράματα [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
ελέπ’ ατα όλα μαύρα [έλα -ν- έλα]
Τα νεότητα μ’ έφυγαν [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
’κ’ επόρεσα κι εχάρα [έλα -ν- έλα]

Τα νεότητα ντ’ αγνά είν’ [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
και ντό νόστασην έχ’νε! [έλα -ν- έλα]
Πολλοί είναι που ’κ’ εγροικούν, [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
απ’ ατά χαπάρ’ ’κ’ έχ’νε [έλα -ν- έλα]

Ας είχα τα νεότητα μ’ [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
ας έμ’νε είκοσ’ χρονών -ι [έλα -ν- έλα]
Το χατίρι μ’ έτον τρανόν [γιαρ, γιαρ, γιαρ]
εκείνον τον καιρόν -ι [έλα -ν- έλα]