Κόσμος πάει και κόσμος έρ’ται

Προβολή Τραγουδιού

Φεύ’νε, πουλί μ’, σα μακρά,
σ’ έρημα τα ξένα
Αφήν’νε τα παιδόπα τουν
άμον ορφανεμένα

Κόσμος πάει και κόσμος έρ’ται,
άλλος πάει και άλλο ’κ’ έρ’ται
Χάνομε τοι φίλτς εμουν
και τοι συγγενούς
Κάτ’ ας γίνεται, πουλόπο μ’,
ν’ απομέν’νε αδά σον τόπον
Άλλο να μη αφήν’νε μας
εμάς μοναχούς

Σ’ έρημον την ξενιτείαν
που επήγανε
Τέρτι͜α κι αναστεναγμούς
ατείν’ είδανε

Κόσμος πάει και κόσμος έρ’ται,
άλλος πάει και άλλο ’κ’ έρ’ται
Χάνομε τοι φίλτς εμουν
και τοι συγγενούς
Κάτ’ ας γίνεται, πουλόπο μ’,
ν’ απομέν’νε αδά σον τόπον
Άλλο να μη αφήν’νε μας
εμάς μοναχούς

Τα παράδες μόνον ’κ’ είναι
ντο φέρ’νε χαράν
Καν’νάν ’κ’ έθαψαν, πουλόπο μ’,
και με την παράν

Κόσμος πάει και κόσμος έρ’ται,
άλλος πάει και άλλο ’κ’ έρ’ται
Χάνομε τοι φίλτς εμουν
και τοι συγγενούς
Κάτ’ ας γίνεται, πουλόπο μ’,
ν’ απομέν’νε αδά σον τόπον
Άλλο να μη αφήν’νε μας
εμάς μοναχούς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απομέν’νε	απομένουν
ατείν’	αυτοί
αφήν’νε	αφήνουν
εμουν	μας
έρ’ται	έρχεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
παιδόπα	παιδάκια
παράδες	λεφτά, χρήματα	para/pāre
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
πουλόπο	πουλάκι
συγγενούς	συγγενείς
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τοι	τους/τις
τουν	τους
φέρ’νε	φέρνουν
φεύ’νε	φεύγουν
φίλτς	φίλους