Αρνί μ’, άλλο μη παρχαρεύ’ς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Δημητριάδης, Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης

expand_content

Αρνί μ’, άλλο μη παρχαρεύ’ς
απάν’ κέσ’ σα ραχ̌ία
Εμέν έφαεν η σεβντά
κι εσέν η μαναχ̌ία

Τα κόκκινα τα μάγλοπα σ’,
τα μαύρα τα μαλλία σ’
κανείται ντο επλύστανε
ας σα νερά τα κρύα

Να έμ’ έναν ραχ̌όπουλον,
τη παρχαρί’ πουλόπον
Ν’ έρχουμ’νε εγώ κι εμόναζα
σ’ εσόν το καλυβόπον

Έλα, πουλί μ’, ας σον παρχάρ’
κατήβα σο χωρίον
Για τ’ εσέν εγώ θα πουλώ
και τη κυρού μ’ το βίον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
βίον	το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
έμ’	ήμουν
έρχουμ’νε	ερχόμουν
εσόν	δικός/ή/ό σου
έφαεν	έφαγε
καλυβόπον	καλυβάκι
κανείται	φτάνει, είναι αρκετό
κατήβα	(προστ.) κατέβα
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κυρού	πατέρα
μαναχ̌ία	μοναξιά
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχαρεύ’ς	παραθερίζεις σε θερινό βοσκότοπο, (ως μεταβ.) μαθαίνεις σε κπ τις δουλειές του παρχαριού
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
πουλόπον	πουλάκι
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
ραχ̌όπουλον	πουλί του βουνού/ράχης	ραχ̌ίν + πουλίν
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā