Τη ξενιτείας η παρά

Προβολή Τραγουδιού

Εν χορδαίς ωδή | Με άρωμα Ευξείνου

Στιχουργοί: Κώστας Κωνσταντινίδης

Συνθέτες: Γιώργος Δημητριάδης

Καλλιτέχνες: Γιώργος Δημητριάδης, Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης

Από μικρός σην ξενιτει͜άν
την τύχη μ’ καταρούμαι
Αροθυμώ σε, μανίτσα μ’,
κλαίγω και φαρμακούμαι

Έρθα σα ξένα εφτωχός
έρημος και μαναχός
Χωρίς φίλτς και συγγενείς
τον πόνο μ’ ’κι ακούει κανείς

Τη ξενιτείας η παρά
με ζόρ’ γαζανεμένον
και το ψωμίν ατ’ς έν’ πικρόν
με δάκρυ͜α ζουμωμένον

Την παράν αναθεμά
π’ έγκε με και σα μακρά
Τη μάνα μ’ αροθυμώ
ρακίν πίνω και μεθώ

Τη ξενιτει͜άς ο ουρανόν
με λίβι͜α σ̌κεπαγμένον
Ιεύ’ σ’ εμόν το καρδόπον
το παραπονεμένον

Το καρδόπο μ’ λύεται
σα ξένα π’ ευρίεται
Τον τόπο μ’ αροθυμώ
φαρμάκ’ πίνω και πονώ

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αροθυμώ	νοσταλγώ
ατ’ς	αυτής, της
γαζανεμένον	κερδισμένο, μαζεμένο	kazanmak
έγκε	έφερε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έρθα	ήρθα
ευρίεται	βρίσκεται
εφτωχός	φτωχός
ζόρ’	ζόρι	zor/zūr
ζουμωμένον	ζυμωμένο
ιεύ’	ταιριάζει	uymak
καρδόπο	καρδούλα
καρδόπον	καρδούλα
καταρούμαι	καταριέμαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
λύεται	λιώνει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχός	μοναχός, μόνος
παρά	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
σ̌κεπαγμένον	σκεπασμένο/η
φαρμακούμαι	φαρμακώνομαι
φίλτς	φίλους