Έλα, τραγώδ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Μαρία Κεμεκενίδου

expand_content

Άλλο ’κ’ εφάνθες αδά κέσ’
ν’ ακούω τη λαλία σ’
Όλι͜α τ’ εσά αροθυμώ,
ίλι͜αμ την τραγωδία σ’!

Έλα, τραγώδ’ και σ̌ύριξον,
πουλί μ’, και ξεροβέξον
Εμέν και την εγάπ’ σην ψ̌η μ’
ξαν έλα, ψ̌όπο μ’, γνέφ’σον
Κι άμον ατότε ας σο κρεβάτ’
εμέναν έλα γνέφ’σον

Πλερώνω ατώρα κρίματα
εντάμαν που ’κι ζούμε
Για τ’ άπρεπον το φέρσιμο μ’
την κεντή μ’ καταρούμαι

Έλα, τραγώδ’ και σ̌ύριξον,
πουλί μ’, και ξεροβέξον
Εμέν και την εγάπ’ σην ψ̌η μ’
ξαν έλα, ψ̌όπο μ’, γνέφ’σον
Κι άμον ατότε ας σο κρεβάτ’
εμέναν έλα γνέφ’σον

Εχάτεψες και έφυες
κι ας είχα σην ψ̌η μ’ πόνο
Κι ατώρα με τα δα̤κρόπα μ’
το λάθος ι-μ’ πλερώνω

Έλα, τραγώδ’ και σ̌ύριξον,
πουλί μ’, και ξεροβέξον
Εμέν και την εγάπ’ σην ψ̌η μ’
ξαν έλα, ψ̌όπο μ’, γνέφ’σον
Κι άμον ατότε ας σο κρεβάτ’
εμέναν έλα γνέφ’σον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αροθυμώ	νοσταλγώ
ατότε	τότε
ατώρα	τώρα
γνέφ’σον	(προστ.) ξύπνα
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εγάπ’	αγάπη
εντάμαν	μαζί
εσά	δικά σου/σας
εφάνθες	φάνηκες, εμφανίστηκες
έφυες	έφυγες
ίλι͜αμ	προπαντώς, ιδιαίτερα, ειδικά	illa/illā
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καταρούμαι	καταριέμαι
κεντή	(ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό	kendi
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
ξαν	πάλι, ξανά
ξεροβέξον	(προστ.) ξερόβηξε
πλερώνω	πληρώνω, εκπληρώνω
σ̌ύριξον	(προστ.) σφύριξε, κάλεσε σφυρίζοντας
τραγώδ’	(προστ.) τραγούδησε
τραγωδία	τραγούδι
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα