Προβολή Τραγουδιού 
| Ματσουκάτ’κα | 
 Μούζενα και Καπίκιοϊ
Μούζενα και ΚαπίκιοϊΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Κουρτίδης, Κώστας Σιαμίδης
Τσ̌οπάνος με τα πρόβατα λάσ̌κεται τα ραχ̌ία Πίνει τα κρύα τα νέρα και σύρ’ τη μαναχ̌ίαν Τσ̌οπάνε μ’ και τα πρόβατα σ’, τσ̌οπάνε μ’ και τ’ αρνόπα σ’ Ατά εγροικούν τη χαρά σ’, εξέρ’νε ας σα τερτόπα σ’ ♫ Έλα αδά και δέβα ακεί, έλ’ ας φιλώ σε κι επεκεί Με τ’ εφίλεσα σε μίαν πας̌ κι εποίκα σε ζεμίαν; Άσπρεσσα άμον το χ̌ιόν’, κόκκινος άμον χρυσόν Άγγελος θα ’ίνουμαι, θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν ♫ Θεία μ’, με το κορτσόπο σου πολλά μη τυρα̤ννί͜εις με Σίτα̤ κοιμούμαι νόστιμα χαντυλλιάζ’ κι εγνεφίζ’ με Εφίλεσα το κορτσόπο σ’, ντ’ εποίκα σε, νε θεία, και κουρατάν εποίκες με απέσ’ σα παθενία;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ακεί | εκεί | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| αρνόπα | αρνάκια | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| άσπρεσσα | άσπρη | ||
| ατά | αυτά | ||
| δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
| εγνεφίζ’ | ξυπνάει | ||
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| εξέρ’νε | ξέρουν, γνωρίζουν ή ήξερε, γνώριζε | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ζεμίαν | ζημιά | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| κουρατάν | σακάτης, καταπονημένος | kurada/ḳurāḍa | |
| λάσ̌κεται | περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| παθενία | παχνιά | πάθνη<φάτνη | |
| παίρω | παίρνω | ||
| πας̌ | μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και) | μήν πᾶς | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σίτα̤ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
| τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τυρα̤ννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
| χαντυλλιάζ’ | γαργαλάει, μτφ. θαμπώνει | ||
| ψ̌ην | ψυχή | 
