Προβολή Τραγουδιού
Κεμεντζ̌έ μ’, τσ̌αλά τσ̌αλά |
Μούζενα και ΚαπίκιοϊΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Κουρτίδης, Κώστας Σιαμίδης
Τ’ αραπάς ι-μ’ τα ξύλα έτερα είν’, έτερα Άφ’ς τον κύρ’ -τ- σ’ και τη μάνα σ’, κόρ’, άμε σ’ εμέτερα Αδαπάν’ και -ν- αδαπάν’, απάν’ σην καϊτέ μ’ απάν’ Ο Θεόν την ψ̌η μ’ να παίρ’ σ’ άσπρον το κιορτάν’¹ -τ- σ’ απάν’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδαπάν’ | εδώ πάνω | ||
| άμε | (προστ.) σύρε, πήγαινε | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αραπάς | άμαξας | araba | |
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| έτερα | διαφορετικά, αλλιώς, άλλα | ||
| καϊτέ | μελωδία, μουσική σύνθεση, μουσικός σκοπός | kayde | |
| κιορτάν’ | λαιμός | gerdan/gerden | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «γεργάν’»
