Ήλε μ’, ας σην ανατολή σ’

Προβολή Τραγουδιού

Ήλιε μ’, ας σην ανατολή σ’
φέρο με -ν- το πουλόπο μ’
Μη λες με, τεάμ’ ’κ’ επορείς
και καίω το καρδόπο μ’

Ένας ο ήλεν βασιλεύ’,
άλλος μερών’ κι έχ̌’ κι έρ’ται
Όλ’ έρχουνταν ας σα μακρά,
τ’ εμόν τ’ αρνόπον ’κ’ έρ’ται

Ήλιε μ’, σ’ εμέν απάν’ μη παίρτς,
εγώ είμαι αποθαμένος
Ας σην εγάπην έρημος
κι ας ση σεβντάν καμένος

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
αποθαμένος	πεθαμένος
αρνόπον	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
εγάπην	αγάπη
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επορείς	μπορείς
έρ’ται	έρχεται
έρχουνταν	έρχονται
έχ̌’	έχει
έχ̌’ κι έρ’ται	είναι στον ερχομό, έρχεται
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
όλ’	όλοι/α
παίρτς	παίρνεις
πουλόπο	πουλάκι
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τεάμ’	δήθεν, τάχα μη	deyü (οθωμ. περιόδου)
φέρο	(προστ.) φέρε