Το νυφικόν

Εγώ, πουλί μ’, για τ’ εσέν θα είμαι
κι εσύ, γιαβρί μ’, θα ’σαι για τ’ εμέν
Τα χρόνι͜α ντ’ εκάτσαμε κανείνταν,
ατώρα θα στεφανούμαι σε

Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
ούλ’ θα λέν’ «ένας άγγελον»
Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
η κεμεντζ̌έ μ’ θα παίζ’ ους να ξημερών’

Όσα ’ποίκες, αρνί μ’, για τ’ εμέναν,
τα διπλά θα ’φτάω για τ’ εσέν
Κούιξον τη μάνα σου ας έρ’ται,
τον πατέρα σ’ άφ’ς α’ για τ’ εμέν

Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
ούλ’ θα λέν’ «ένας άγγελον»
Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
η κεμεντζ̌έ μ’ θα παίζ’ ους να ξημερών’

Τα βέρας κρατώ απέσ’ σο χ̌έρι μ’,
σ’ ομμάτι͜α σ’ ελέπω την χαράν
Εσύ είσαι τ’ εμόν η εγάπη,
φόρ’ το νυφικό σ’, βασίλισσα μ’

Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
ούλ’ θα λέν’ «ένας άγγελον»
Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
η κεμεντζ̌έ μ’ θα παίζ’ ους να ξημερών’

Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
ούλ’ θα λέν’ «ένας άγγελον»
Θα χορεύ’ς με το νυφικόν,
η κεμεντζ̌έ μ’ θα παίζ’ ους να ξημερών’