Χάταλον, μικρόν μωρόν

Προβολή Τραγουδιού

Άγουρον, άγουρον,
η κάλη μ’ εγέννεσεν
Ατώρα εγέντονε
η ψ̌η μ’ ντο εθέλεσεν

Χάταλον, μικρόν μωρόν,
εσέβεν σ’ οσπίτ’ τ’ εμόν
Αίμαν ας σο αίμα μ’ έν’
και φως ας σο φως τ’ εμόν!

Σ’ εγκαλόπο μ’ παίρ’ ατο,
η καρδία μ’ λύεται
Τ’ όνομα και τη κυρού μ’
αχ! ’κι θα εβζήεται

Χάταλον, μικρόν μωρόν,
εσέβεν σ’ οσπίτ’ τ’ εμόν
Αίμαν ας σο αίμα μ’ έν’
και φως ας σο φως τ’ εμόν!

Άγουρον, άγουρον,
η κάλη μ’ εγέννεσεν
Ους να φέρ’ α̤’ ση ζωήν
[αχ!] ντό πολλά επόνεσεν!

Χάταλον, μικρόν μωρόν,
εσέβεν σ’ οσπίτ’ τ’ εμόν
Αίμαν ας σο αίμα μ’ έν’
και φως ας σο φως τ’ εμόν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α̤’	(α̤τό) αυτό, το
άγουρον	νέος άνδρας
ατώρα	τώρα
εβζήεται	σβήνει
εγέννεσεν	γέννησε
εγέντονε	έγινε
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εθέλεσεν	θέλησε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
επόνεσεν	πόνεσε
εσέβεν	μπήκε
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κυρού	πατέρα
λύεται	λιώνει
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
ους	ως, μέχρι
παίρ’	παίρνω/ει
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
φέρ’	φέρνω/ει
χάταλον	μωρό, παιδί	ἀταλός
ψ̌η	ψυχή

Σημειώσεις

Φωνητικά: Κική Ιωσηφίδου, Ειρήρη Τσέλι