Προβολή Τραγουδιού
Χρόνια πολλά |

Στιχουργοί: Γρηγόρης Σιδεράς
Συνθέτες: Γρηγόρης Σιδεράς
Καλλιτέχνες: Γώγος Ιωαννίδης, Νίκος Ματζερίδης, Χάρης Αθανασιάδης, Χορωδία
Για τ’ εσόν την εορτήν δίγω σε και την ευχ̌ή μ’ Η ζωή σ’ να έν’ σ̌εκέρ’ και γλυκύν άμον το μέλ’ Λέγω σε/Απ’ εμέν «χρόνια πολλά και να ζεις πάντα καλά» Να μη εγνωρίζ’νε δάκρυ͜α όσο ζεις τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α Για τ’ εσόν την εορτήν δίγω σε και την ευχ̌ή μ’ Η ζωή σ’ να έν’ σ̌εκέρ’ και γλυκύν άμον το μέλ’ Όσα χρόνια κι αν δι͜αβαίν’νε πόνια μη μας αναμέν’νε¹ Ξάι μη έρχουνταν απάν’ ι-σ’, αχ! να ’ίνουμαι γουρπάνι σ’! Για τ’ εσόν την εορτήν δίγω σε και την ευχ̌ή μ’ Η ζωή σ’ να έν’ σ̌εκέρ’ και γλυκύν άμον το μέλ’ Να έν’ όλιον η ζωή σ’ όπως απιτάζ’ η ψ̌η σ’ Μίαν να μη φέρτς γεράδες, πάντα να ελέπ’ς χαράδες² Για τ’ εσόν την εορτήν δίγω σε και την ευχ̌ή μ’ Η ζωή σ’ να έν’ σ̌εκέρ’ και γλυκύν άμον το μέλ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αναμέν’νε | περιμένουν, αναμένουν | ||
απάν’ | πάνω | ||
απιτάζ’ | επιτάσσει, διατάζει, προστάζει | ἐπιτάσσω | |
γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
γουρπάνι | θυσία | kurban/ḳurbān | |
δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
δίγω | δίνω | ||
εγνωρίζ’νε | γνωρίζουν | ||
ελέπ’ς | βλέπεις | ||
έν’ | είναι | ||
έρχουνταν | έρχονται | ||
εσά | δικά σου/σας | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
μέλ’ | μέλι | ||
μίαν | μια φορά | ||
ξάι | καθόλου | ||
όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όσα | όσες φορές | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
σ̌εκέρ’ | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
φέρτς | φέρεις, φέρνεις | ||
ψ̌η | ψυχή |
Χορωδία: Γεωργία Κουρκούτα, Δημήτρης Μητρούλης, Κ. Παναγιωτίδης, Δ. Λυπιρίδης, Στ. Χατζησαββίδης, Γ. Νικολαΐδης, Στ. Σαββουλίδης, Σπ. Σαββουλίδης, Κ. Παπαδοπούλου ¹ Αδόκ. σύνταξη, ορθ. σύνταξη στην ποντιακή «μη αναμέν’νε μας» ή «εμάς να μη αναμέν’νε» ² Αδόκ. τύπος, ορθ. τύπος στην ποντιακή το «χαράντας»