Είχα είναν μάνα

Προβολή Τραγουδιού

Είχα είναν μάνα
άμον μάλαμα
και -ν- απάν’ σον κόσμον
χωρίς αντάλλαγμαν

Και -ν- ατώρα πού έν’;
Εχάθεν και πάει
Και -ν- αφκά σον κόσμον,
άτσ̌απα ντ’ ευτάει;

Σο νου μ’ έρ’ται πάντα
αραεύ’ ατεν
Εθαρρώ θα έρ’ται
να ελέπ’ ατεν

Απ’ εκεί σον κόσμον
κανείς ’κι κλώσ̌κεται
Τ’ εμόν η μανίτσα
πώς θα κλώσ̌κεται;

Τ’ όνομαν τη μάνας
άμον κιμιάν
Τον τόπον τη μάνας
τιδέν ’κι πιάν’

Ατέ φέρ’ σον κόσμον
καθαέναν ψ̌ην
Ατέ τυραννίεται
σ’ όλεν τη ζωήν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
ατέ	αυτή
ατεν	αυτήν
άτσ̌απα	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
ατώρα	τώρα
αφκά	κάτω
εθαρρώ	θαρρώ, νομίζω, υποθέτω
είναν	έναν, μία
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έρ’ται	έρχεται
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
εχάθεν	χάθηκε
καθαέναν	καθένα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιμιάν	φυτό μυθικό (το οποίο πιστεύεται ότι μεταβάλει μαγικά το γάλα σε βούτυρο ή ότι θεραπεύει όλες τις αρρώστιες), μτφ. κάτι το εξαιρετικά πολύτιμο ή αγαπητό & γι’ αυτό καλά φυλασσόμενο	kimya/kīmyāʾ<χύμα < χέω
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
πιάν’	πιάνει
τιδέν	τίποτα
τυραννίεται	τυραννιέται, ταλαιπωριέται
φέρ’	φέρνω/ει
ψ̌ην	ψυχή