Προβολή Τραγουδιού
Τ’ αρνί μ’ το ματωμένον |
Σοφία Παπαδοπούλου Νο2 | Πόντιοι, η χρυσή ελληνική ράτσαΣτιχουργοί: Σοφία Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Σοφία Παπαδοπούλου
Καλλιτέχνες: Αρχιμήδης Γεωργιάδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Θα εβγαίνω σ’ εκείν’ το ραχ̌ίν π’ έν’ πάντα χ̌ιονιμένον Κι απάν’ σ’ ατού θα τραωδώ τ’ αρνί μ’ το ματωμένον Όθεν κι αν πάω λάσκουμαι όλ’ είν’ ζευγαρωμένα Εγώ και το μικρόν τ’ αρνί μ’ επέμ’ναμ’ χωρισμένα Αρνόπο μ’, σ’ εσόν τη χαράν τα στράτας θα ωρι͜άζω Σην εγκλησίαν όντες πας τσ̌ιτσ̌έκια θα μοιράζω Ε! Ανάστα μ’, ε! Ανάστα μ’ και σην πόρτα σ’ εβραδά̤στα Εκούιξα και ’κ’ ένοιξες, δά̤κρυ͜α έκχ̌’σα κι εχπάστα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| εβραδά̤στα | βραδιάστηκα | ||
| εγκλησίαν | εκκλησία | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| έκχ̌’σα | εξέχυσα, έχυσα, εξέβαλα | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| έν’ | είναι | ||
| ένοιξες | άνοιξες | ||
| επέμ’ναμ’ | απομείναμε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εχπάστα | αναχώρησα, κίνησα για | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όντες | όταν | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τραωδώ | τραγουδάω | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| χ̌ιονιμένον | χιονισμένο | ||
| ωρι͜άζω | προσέχω, φυλάω, επιβλέπω |
