Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Ευλαμπία Νικολαΐδου

Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
να ’ίνεται ρομάνα
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]
και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
και κυνηγός σ’ ορμάνι͜α
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]

Γουρπάνι σ’, παρχαρί’ τσ̌ιτσ̌άκ’
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
και Παναΐας δά̤κρεν
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]
Η μύρα σ’ ’κι χορτάεται,
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
ευωδία σ’ ’κι χάται
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]

Αρνί μ’, το χώμαν ντο πατείς
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
την πόδα σ’ εγνωρίζω
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]
Γομούται παρχαρί’ νερόν,
[Ε! πουλί μ’, πουλί μ’]
κλίσκουμαι κα’ και πίνω
[Φύγον κι έλα, πουλί μ’, μετ’ εμέν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατέν	αυτήν
γομούται	γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει
γουρπάνι	θυσία	kurban/ḳurbān
δά̤κρεν	δάκρυ
επήεν	πήγε
’ίνεται	γίνεται
’ίνουμαι	γίνομαι
κα’	κάτω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλίσκουμαι	σκύβω, κλίνω
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μύρα	οσμή, μυρωδιά
ορμάνι͜α	δάση	orman
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
πατείς	πατάς
πόδα	ίχνος, πατημασιά, βήμα
ρομάνα	παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι)
τσ̌ιτσ̌άκ’	λουλούδι	çiçek
φύγον	(προστ.) φύγε
χάται	χάνεται
χορτάεται	χορταίνεται