Προβολή Τραγουδιού
Να κλείν’νε τα στράτας τη ξενιτείας |

Στιχουργοί: Νίκος Χαραλαμπίδης
Συνθέτες: Νίκος Χαραλαμπίδης
Καλλιτέχνες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης
Κλωστέστεν σα χωρία σουν, κλωστέστεν σα παιδία σουν, κλωστέστεν σοι μανάδες Τα δάκρυ͜α μαύρα κατρακυλούν, κανενός κατσία ’κι γελούν, Τα ξένα άλλο ’κι σύρκουνταν ♫ Θεέ μ’, μεγαλοδύναμε, Εσύ τέρεν και κρίσον Τη ξενιτείας τα στράτας με τα σίδερα κλείσον ♫ Να μη πάνε τ’ αδέλφι͜α μουν, εκεί πα π’ είν’ να έρ’ταν Κανείται σα μακρά ντ’ έσυραν κι ατόσον που επαιδεύταν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατόσον | τόσο | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
έρ’ταν | έρχονται | ||
έσυραν | έσυραν, τράβηξαν, έριξαν | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
κατσία | πρόσωπο, μέτωπο | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλωστέστεν | (προστ.) γυρίστε, επιστρέψτε | ||
κρίσον | (προστ.) κρίνε | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
μουν | μας | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παιδία | παιδιά | ||
σοι | στους/στις, τους/τις | ||
σουν | σας | ||
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
σύρκουνταν | τραβιούνται, σύρονται, υποφέρονται, αντέχονται | ||
τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
χωρία | χωριά |