Άψιμον ο Θεόν

Προβολή Τραγουδιού

Η μουσική μας παράδοση | Ποντιακά τραγούδια

Καλλιτέχνες: Βαγγέλης Γραμματικόπουλος, Δημήτρης Γραμματικόπουλος

Άψιμον να ρούζ’ ο Θεόν
σο τσ̌όλ’ τη Γερμανία
Σα χωρία ’κ’ εφέκε μας
κορτσόπα και παιδία

Εδέβα πλάν’ κι επέμ’ναν
γραιάδες, γεροντάδες
Κι επήγαν τυρα̤ννίουνταν
να ’φτάν’ πολλά παράδες

Εδέβαν πλάν’ κι ερήμωσεν
αχ! η Μακεδονία
Σα καφενεία απέσ’ ’κ’ ελέπ’ς
άλλο νέικα παιδία

Όσοι εκλώστανε οπίσ’,
εγέρασαν και έρθαν
Τα μαλλόπα ντο έσπρυναν
ενθύμιον επέμ’ναν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
άψιμον	φωτιά
γραιάδες	γριές
εδέβα	(για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα	διαβαίνω
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εκλώστανε	γύρισαν, επέστρεψαν
ελέπ’ς	βλέπεις
επέμ’ναν	απόμειναν
έρθαν	ήρθαν
έσπρυναν	άσπρισαν
εφέκε	άφησε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπα	κοριτσάκια
μαλλόπα	μαλλάκια
νέικα	νεαρά, νεανικά
οπίσ’	πίσω
παιδία	παιδιά
παράδες	λεφτά, χρήματα	para/pāre
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
τσ̌όλ’	έρημο, ερημικό	çöl
’φτάν’	(ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
χωρία	χωριά