Έζησα μακρά σ’, μανίτσα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Μάκης Παυλίδης, Μπάμπης Τσακαλίδης

Καλλιτέχνες: Μάκης Παυλίδης, Μπάμπης Τσακαλίδης

Τα χρόνα̤ μακρά σα ξένα
μαναχόν επέρασα
Νέος έμ’νε όντες έρθα
κι ατώρα -ν- εγέρασα

Εγώ σκληρά -ν- εδούλεψα,
ση ζωή μ’ εγράσ̌εψα
Νέικον παλληκάρ’ έρθα
κι ατώρα -ν- εγέρασα

Έζησα μακρά σ’, μανίτσα μ’
ας σον τόπον ντο ’γεννέθα
Και ντ’ εδέβανε τα χρόνα̤ μ’
ατό -ν- εγώ ’κ’ εγροίκ’σα

Εγώ σκληρά -ν- εδούλεψα
ση ζωή μ’ εγράσ̌εψα
Νέικον παλληκάρ’ έρθα
κι ατώρα -ν- εγέρασα

Η ζωή μ’ όλεν έτον, μάνα,
εργοστάσιον, οσπίτ’
Τα χρόνα̤ μ’ εχαραμίγαν
άλλο ’κ’ έρτανε -ν- οπίσ’

Εγώ σκληρά -ν- εδούλεψα
ση ζωή μ’ εγράσ̌εψα
Νέικον παλληκάρ’ έρθα
κι ατώρα -ν- εγέρασα

Τα καλά τα χρόνα̤ μ’, μάνα,
πώς εφύγανε -ν- ατα
Και -ν- εγώ τιδέν ’κ’ εγροίκ’σα
έρθαν τα γεράματα

Εγώ σκληρά -ν- εδούλεψα
ση ζωή μ’ εγράσ̌εψα
Νέικον παλληκάρ’ έρθα
κι ατώρα -ν- εγέρασα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατα	αυτά
ατώρα	τώρα
’γεννέθα	(εγεννέθα) γεννήθηκα
εγέρασα	γέρασα
εγράσ̌εψα	(αμτβ) πάσχισα, πάλεψα	uğraşmak
εγροίκ’σα	κατάλαβα
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έμ’νε	ήμουν
έρθα	ήρθα
έρθαν	ήρθαν
έτον	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
νέικον	νέο, νεαρό
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
τιδέν	τίποτα
χρόνα̤	χρόνια