Προβολή Τραγουδιού
Όντες αγγεύω τ’ όνεμα σ’ |

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Κλεάνθης Χαραλαμπίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Η τραγωδία μ’ έτονε σεβνταλίν χαρεμένον κι όντες εχάθες έντονε βαρύν και πονεμένον Όντες αγγεύω τ’ όνεμα σ’ άψιμον παίρω, καίω κι ους να μερών’ παράπονα ευτάω σε και κλαίω Η χωρισία ας σην εγάπ’ γεφύρ’ έν’ π’ εκρεμίεν Ν’ αηλί άμον κι εμέν που έν’ σον κόσμον π’ εχωρίεν Όντες αγγεύω τ’ όνεμα σ’ άψιμον παίρω, καίω κι ους να μερών’ παράπονα ευτάω σε και κλαίω Τη χωρισίας το σκοπόν η λύρα πα ’κι θέλ’ α̤’ Δά̤κρυ͜α γομούται το τοξάρ’ όντες σουμών’ σα τέλια Όντες αγγεύω τ’ όνεμα σ’ άψιμον παίρω, καίω κι ους να μερών’ παράπονα ευτάω σε και κλαίω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α̤’ | (α̤τό) αυτό, το | ||
αγγεύω | προσεγγίζω, αναφέρω | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
άψιμον | φωτιά | ||
γεφύρ’ | γέφυρα, γεφύρι | ||
γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
εκρεμίεν | γκρεμίστηκε | ||
έν’ | είναι | ||
έντονε | έγινε | ||
έτονε | ήταν | ||
ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
εχάθες | χάθηκες | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
όνεμα | όνομα | ||
όντες | όταν | ||
ους | ως, μέχρι | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παίρω | παίρνω | ||
σεβνταλίν | ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό | sevdalı | |
σουμών’ | σιμώνει, πλησιάζει | ||
τέλια | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
τοξάρ’ | δοξάρι | ||
τραγωδία | τραγούδι | ||
χαρεμένον | χαρούμενο | ||
χωρισία | χωρισμός | ||
χωρισίας | χωρισμού |