Χάρε, τοι νέοις γιατί ζηλεύ’ς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Λάμπης Αναστασιάδης, Σοφία Παπαδοπούλου

Εστοίβαξα τα βάσανα μ’,
τα χρόνα̤ μ’ να στολίζ’νε
Χάρε, τοι νέοις γιατί ζηλεύ’ς,
τα χ̌είλι͜α μ’ πουσ̌τουρίζ’νε

Καμίαν ’κι νεγκάσ̌κεσαι,
τα χρόνα̤ σ’ ’κι δα̤βαίν’νε
Όσον κι αν καταράσκουνταν,
όσα ματόπα κλαίνε

Χάρε, τα πόρτας όντες κρού’ς
γιατί ’κι δί’ς χαμπάρα̤
Μοναχοπαίδι͜α κουβαλείς,
παίρτς μας τα παλληκάρα̤

Τερείς και γυροκλώσ̌κεσαι
σ’ απόμερα τ’ οσπίτα̤
Μάνα χωρί͜εις ας σον παιδίν
κι η στρατά σ’ ’κι τελείται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γυροκλώσ̌κεσαι	κλωθογυρίζεις
δα̤βαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
δί’ς	δίνεις
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρού’ς	χτυπάς	κρούω
ματόπα	(ομματόπα) ματάκια
νεγκάσ̌κεσαι	κουράζεσαι
νέοις	νέους
όντες	όταν
όσα	όσες φορές
οσπίτα̤	σπίτια	hospitium<hospes
παίρτς	παίρνεις
παλληκάρα̤	παλληκάρια	παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πόρτας	(ονομ.πληθ.) πόρτες	porta
πουσ̌τουρίζ’νε	ψιθυρίζουν
στολίζ’νε	στολίζουν
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τερείς	κοιτάς
τοι	τους/τις
χρόνα̤	χρόνια
χωρί͜εις	χωρίζεις, ξεδιαλέγεις