Παναγία Σουμελά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Λάμπης Αναστασιάδης, Σοφία Παπαδοπούλου

Σουμέλα μ’, τ’ εκκλησόπο σου
απάν’ κέσ’ σα ραχ̌ία
Εθέλεσες μαναχ̌έσσα
να σύρτς τη μαναχ̌ίαν

Τα στράτας όλα̤ έσ̌κισες,
τα ραχ̌ι͜ά επεδέβες,
τ’ ορμία και τ’ ορμόχ̌ειλα
και σην Ελλάδαν έρθες

Έρθανε και σην απαντή σ’
όλα̤ τα κεμεντζ̌όπα
Εχόρευαν οι Πόντιοι,
νυφάδες και κορτσόπα

Οι Πόντιοι ας σην ξενιτά̤ν
τα στράτας όλα̤ σ̌κίζ’νε
Έρ’τανε για το όνεμα σ’
έναν κερίν ν’ αφτύν’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
απαντή	προϋπάντηση, συνάντηση
αφτύν’νε	ανάβουν
εθέλεσες	θέλησες
εκκλησόπο	εκκλησάκι
έρθανε	ήρθαν
έρθες	ήρθες
έρ’τανε	έρχονται
κεμεντζ̌όπα	(υποκορ.) λύρες	kemençe/kemānçe
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κορτσόπα	κοριτσάκια
μαναχ̌έσσα	μονάχη
μαναχ̌ίαν	μοναξιά
νυφάδες	νύφες
ξενιτά̤ν	ξενιτειά
όνεμα	όνομα
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
ορμόχ̌ειλα	όχθες ρυακιών
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σ̌κίζ’νε	σκίζουν
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
σύρτς	σέρνεις, τραβάς, ρίχνεις