Πονεμένον κορτσόπον

Το κορτσόπον ντ’ εκοιμούτουν
σ’ οσπιτόπον ατ’ς
Κι ατείν’ άψιμον εδέκανε
το ψ̌όπον ατ’ς
Κι ατείν’ άψιμον εδέκανε
το ψ̌όπον ατ’ς
Ατέ πώς επολέμ’νεν
με το ψ̌όπον ατ’ς!

Και -ν- ατέ πώς επολέμ’νεν
με το ψ̌όπον ατ’ς
Και -ν- η βρούλα ετριγύρτσεν
το κορμόπον ατ’ς🔄

Ντό τερείτεν το σεΐρι μ’
και -ν- από μακρά;
’Κι κανείται απέσ’ σο ψ̌όπο μ’
ντ’ έχω τη γεράν;🔄

Οι τουσ̌μάν’ όλ’ έναν έρθαν,
μετ’ εμέν γελούν
Κι ατείν’ ντό καρδίαν έχ’νε;
Ξάι πα ’κι πονούν🔄