Ξαν εμέρωσεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ραφαήλ Αλεξανδρίδης, Στέφανος Αρουτίδης

Αραεύω όλεν τη νύχταν,
ψ̌όπο μ’, για τη χαμονή σ’
Και η μαχανά ντό έτον
και σ’ οσπίτι σ’ ’κι γυρί͜εις;

Ξαν εμέρωσεν, πουλόπο μ’,
και ο ήλιον θα εβγαίν’
και νεβζήγαν όλι͜α τ’ άστρα
και -ν- εσύ ’κ’ είσαι πουθέν

Άλαλα τα νυχτοπούλια
και τ’ αηδόνι͜α σην αυλή σ’
Νέ ατά και νι͜ά εμένα
εσύ, πουλί μ’, ’κι πονείς

Ξαν εμέρωσεν, πουλόπο μ’,
και ο ήλιον θα εβγαίν’
και νεβζήγαν όλι͜α τ’ άστρα
και -ν- εσύ ’κ’ είσαι πουθέν

Κι εγώ νέ χαπάρι σ’ έχω,
που κέσ’, ψ̌η μ’, ευρίεσαι
Μαναχόν απέσ’ σα στράτας
γιατί τυρα̤ννίεσαι;

Ξαν εμέρωσεν, πουλόπο μ’,
και ο ήλιον θα εβγαίν’
και νεβζήγαν όλι͜α τ’ άστρα
και -ν- εσύ ’κ’ είσαι πουθέν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλαλα	χωρίς λαλιά, βουβά
απέσ’	μέσα
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
ατά	αυτά
γυρί͜εις	γυρίζεις, γυρνάς
εβγαίν’	βγαίνει
εμέρωσεν	ξημέρωσε
έτον	ήταν
ευρίεσαι	βρίσκεσαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κέσ’	προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μαχανά	δικαιολογία, άλλοθι	bahane/bahāne<vahānag (μεσ.περσ.)
νέ	ούτε	ne
νεβζήγαν	έσβησαν
νι͜ά	ούτε	ne
ξαν	πάλι, ξανά
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
πουθέν	πουθενά
πουλόπο	πουλάκι
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τυρα̤ννίεσαι	τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι
χαμονή	χαμός, όλεθρος
χαπάρι	χαμπάρι, είδηση, μαντάτο	haber/ḫaber
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα