Προβολή Τραγουδιού
Τα φύλλα ρούζ’νε κίτρινα |

Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Πόλυς Παυλίδης, Χορωδία, Χριστίνα Δημητριάδου
Τα φύλλα ρούζ’νε κίτρινα μοθοπωρί’ σο χώμαν Ο χ̌ι͜ουμωγκόν εσούμωσεν κι εσύ ’κ’ έρθες ακόμαν Αρνόπο μ’, γάλι͜α-γάλι͜α κατήβα ας σα παρχάρι͜α Κανείται ντ’ επορπάτεσες ξυπόλ’τον σα χορτάρι͜α Αρνί μ’, κατήβα ας σο παρχάρ’ προτού τσ̌οκεύ’ το χ̌ι͜όνι Πολλά ’κι πάει, πουλόπο μου, Καλανταρί’ σουμώνει Αρνόπο μ’, γάλι͜α-γάλι͜α κατήβα ας σα παρχάρι͜α Κανείται ντ’ επορπάτεσες ξυπόλ’τον σα χορτάρι͜α
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
γάλι͜α | σιγά, αργά | αγαληνός < γαληνός | |
γάλι͜α-γάλι͜α | αγάλι-αγάλι, σιγά-σιγά, σταδιακά | αγάλι<αγαληνός <γαληνός | |
επορπάτεσες | περπάτησες | ||
έρθες | ήρθες | ||
εσούμωσεν | πλησίασε, σίμωσε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
Καλανταρί’ | (γεν.) Γενάρη | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
κατήβα | (προστ.) κατέβα | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μοθοπωρί’ | φθινόπωρο καιρό | ||
ξυπόλ’τον | ξυπόλητο/η | ||
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
ρούζ’νε | πέφτουν | ||
σουμώνει | σιμώνει, πλησιάζει | ||
τσ̌οκεύ’ | καταπίπτει, επικάθεται, κλίνει υπό το βάρος | çökmek | |
χ̌ι͜ουμωγκόν | (ον.εν.) χειμώνας, (αιτ.εν.) χειμώνα |