Προβολή Τραγουδιού
Δύο άστρα σον ουρανόν |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Κώστας Χαραλαμπίδης, Στάθης Νικολαΐδης, Χορωδία
Δύο άστρα σον ουρανόν τ’ έναν πασ̌τάν ομοι͜άει σε Σπιχτά δέσον το σπαρέλι σ’, λύεται κι εντροπι͜άει σε Πατώ και προσ̌κυνώ σε και ντό πολλά αγαπώ σε! Έλα, αρνί μ’, σ’ εμέτερα, αν αρρωσταίντς τερώ σε Απάν’ σα ξημερώματα εξέβαν δύο άστρα Τ’ έναν ομοι͜άζ’ τον πρόσωπο σ’, τ’ άλλο τα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα Πατώ και προσ̌κυνώ σε και ντό πολλά αγαπώ σε! Έλα, αρνί μ’, σ’ εμέτερα, αν αρρωσταίντς τερώ σε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
αρρωσταίντς | αρρωσταίνεις | ||
δέσον | (προστ.) δέσε | ||
εμέτερα | δικά μου/μας | ἡμέτερος | |
εντροπι͜άει | ντροπιάζει κπ | ||
εξέβαν | βγήκαν | ||
λύεται | λιώνει | ||
ομοι͜άει | μοιάζει | ||
ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
σπαρέλι | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
σπιχτά | σφιχτά | ||
τερώ | κοιτώ | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |