Ετράνυνες, επλάτυνες

Ετράνυνες, επλάτυνες
το αίμαν θα φουρκί͜ει σε
Πουλί μ’, τη μάνα σ’ πέ’ ατεν
μετ’ εμέναν ν’ αντρί͜ει σε

Έλα να ποδεδίζω σε,
έλα να ποδεδί͜εις με
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’
[ανόμοτον!]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με

Ήλιε μ’, ας σην ανατολήν,
τσ̌ιτσ̌έκ’ ας σα παχτσ̌έδες,
σ’ έρημον το καρδόπο μου
πώς έσ̌κισες κι εσέβες;

Έλα να ποδεδίζω σε,
έλα να ποδεδί͜εις με
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’
[εκάψες με!]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με

Άμον ήλιος εφώταξες,
άμον αέρα εδέβες
Άλλο ’κ’ εκαλωσόρτσες με,
εμέν πώς επιδέβες;

Έλα να ποδεδίζω σε,
έλα να ποδεδί͜εις με
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’
[ασ’χώρετον!]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με

Ήλιε μ’, ας σην ανατολήν,
τσ̌ιτσ̌έκ’ ας σα παρχάρι͜α,
πέταξον κι έλα κόνεψον
σ’ έρημον την εγκάλια μ’

Έλα να ποδεδίζω σε,
έλα να ποδεδί͜εις με
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’
[εμάντσες με!]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με

Σα χαμελά κρούει τη βρεχ̌ήν/
Σα χαμελά τσ̌ισ̌ελεεύ’¹
και σα ψηλά εχ̌ι͜όντσεν
Έλα -ν- ας γίνουμες ζευγάρ’
απ’ έμπρου χ̌ειμωγκόντς έν’

Έλα να ποδεδίζω σε,
έλα να ποδεδί͜εις με
Τ’ εμόν η ψ̌η ολίγον έν’
[ν’ αηλί εμέν!]
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με