Προβολή Τραγουδιού
Φόνα, καρδοφόνα |
Πόντος, οψέ, οσήμερον και πάνταΣτιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Ηλίας Υφαντίδης
Τη σεβτι͜άν αναθεμά ’το αρχινά και άκραν ’κ’ έχ̌’ Ουρανόν λιβών’ σ’ ομμάτι͜α σ’, αστράφτ’ κι όλιον δάκρυ͜α βρέχ̌’ Φόνα, καρδοφόνα, ’κι φοάσαι ας σον Θεόν Εσέν να επόρ’να και -ν- εποίν’να σε τ’ εμόν Η σεβτι͜ά, μανίτσα, βρούλα, ση γούλα μ’ τυλίεται Πϊάν’ και σαρεύ’ την καρδι͜ά μ’ και -ν- άλλο ’κι βζήεται Φόνα, καρδοφόνα, ’κι φοάσαι ας σον Θεόν Εσέν να επόρ’να και -ν- εποίν’να σε τ’ εμόν Και -ν- ας ση σεβτι͜άν π’ εκάεν ας έρ’ται ερωτά εμέν Θα δείκ’ ατονα την στράταν κι επεκεί -ν- ας πάει δι͜αβαίν’ Φόνα, καρδοφόνα, ’κι φοάσαι ας σον Θεόν Εσέν να επόρ’να και -ν- εποίν’να σε τ’ εμόν Έλα ας πίνομε εντάμαν, οι δύ’ πα ασ’ έναν ποτήρ’ Μεθούμε και παλαλούμες κι ας τερούνε μας σεΐρ’ Έλα φίλ’ ας παλαλούμες κι ας τερούνε μας σεΐρ’ Φόνα, καρδοφόνα, ’κι φοάσαι ας σον Θεόν Εσέν να επόρ’να και -ν- εποίν’να σε τ’ εμόν Καίουμαι, πιάνω, μάνα μ’, λύουμαι -ν- άμον κερίν Πίνω τ’ άψιμον να βζήνω, κι άλλο πολλά καίει την ψ̌η μ’ Φόνα, καρδοφόνα, ’κι φοάσαι ας σον Θεόν Εσέν να επόρ’να και -ν- εποίν’να σε τ’ εμόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ασ’ | από | ||
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| ατονα | αυτόν | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βζήεται | (αμτβ.) σβήνει | ||
| βζήνω | σβήνω | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| βρούλα | φλόγα | brûler | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| δείκ’ | δείχνω/ει, καταδεικνύω/ει | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δύ’ | δύο | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εντάμαν | μαζί | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| εποίν’να | έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
| επόρ’να | μπορούσα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| καρδοφόνα | φόνισσα της καρδιάς | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κι άλλο πολλά | περισσότερο, παραπάνω | ||
| λιβών’ | συννεφιάζει | λίβος<λείβω | |
| λύουμαι | λιώνω | ||
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παλαλούμες | τρελαινόμαστε | ||
| πίνομε | πίνουμε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σαρεύ’ | τυλίγω/ει, περικυκλώνω/ει, εναγκαλίζομαι/εται, μτφ. αρέσει σε | sarmak | |
| σεβτι͜ά | έρωτας | sevda/sevdā | |
| σεβτι͜άν | έρωτα, αγάπη | sevda/sevdā | |
| σεΐρ’ | θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (τερώ σεΐρ: κοιτώ κάτι παραμένοντας αμέτοχος) | seyir/seyr | |
| τερούνε | κοιτούν | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τυλίεται | τυλίγεται | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
