
Στιχουργοί: Πόλυς Παυλίδης
Συνθέτες: Πόλυς Παυλίδης
Κλαίει η Μαύρη Θάλασσα το κύμαν αγριεύει Σον Πόντον εγέντον κακόν και πώς να ημερεύει; ♫ Πώς να ημερεύ’ η θάλασσα και πώς να ησυχάζει; Σείεται και αντιβοά, ολόεν συντρομάζει ♫ Το μαύρον εγέντον κόκκινον ας σο αίμαν ντ’ εκχ̌ύεν Ν’ αηλί εμάς και βάι εμάς ο Πόντον ενεβζήεν ♫ Εβζήεν κι εσταμάτεσεν του Πόντου η καρδία Άλλο καμπάνας ξάι ’κι ακούς, μηδέ ποπά λαλία ♫ Και τα πουλόπα τη Θεού άλλο ’κι κελαηδούνε Απλών’νε τα φτερόπα τουν, φεύ’νε κι αλλού πετούνε ♫ Φεύ’νε, φεύ’νε τα πουλόπα! Αφήν’νε τα φωλέας ατουν και φεύ’νε Φωλέας ντο έχτισαν πριν γεννίεται ο Χριστόν, ας σα πανάρχαια τα χρόνι͜α Έρημα και παντέρημα χωρία, πολιτείας ♫ Μη κλαίτεν ξάι, πουλόπα μου, τα μέρι͜α μουν ’κι χάν’νταν Πάντα ελληνικά έσαν κι αέτσ’ θα είναι πάντα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατουν | τους | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| γεννίεται | γεννιέται | ||
| εβζήεν | έσβησε | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ενεβζήεν | έσβησε | ||
| έσαν | ήταν | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουν | μας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| ολόεν | ολόκληρο/η | ||
| ποπά | παπά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| συντρομάζει | τρέμει ολόκληρος/η/ο | ||
| τουν | τους | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| φτερόπα | φτεράκια | ||
| φωλέας | (ονομ.πληθ.) φωλιές, (γεν. ενικού) φωλιάς | ||
| χάν’νταν | χάνονται, διώχνονται | ||
| χωρία | χωριά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατουν | τους | ||
| αφήν’νε | αφήνουν | ||
| γεννίεται | γεννιέται | ||
| εβζήεν | έσβησε | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ενεβζήεν | έσβησε | ||
| έσαν | ήταν | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μέρι͜α | μέρη | ||
| μουν | μας | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| ολόεν | ολόκληρο/η | ||
| ποπά | παπά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| συντρομάζει | τρέμει ολόκληρος/η/ο | ||
| τουν | τους | ||
| φεύ’νε | φεύγουν | ||
| φτερόπα | φτεράκια | ||
| φωλέας | (ονομ.πληθ.) φωλιές, (γεν. ενικού) φωλιάς | ||
| χάν’νταν | χάνονται, διώχνονται | ||
| χωρία | χωριά |

Απαγγελία: Κωνσταντία Αποστολίδου, Αλεξάνδρα Σιμιτσή, Θεόδωρος Σαββίδης Χορωδία: Γεωργία Παρουτσίδου, Ελευθερία Παρουτσίδου, Κατερίνα Φωτιάδου, Λία Καραβανά
